Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Smyrnium perfoliatum & Panicum barbipulvinatum

fotò
fotò
Àpi-fèr(-perfoulia)

Smyrnium perfoliatum

Apiaceae Umbelliferae

Autre noum : Àpi-bouscas.

Noms en français : Maceron de Crète, Maceron perfolié.

Descripcioun :
L'àpi-fèr-perfoulia s'atrovo quasimen qu'en Prouvènço séusouso, aqui trachis dins li prado umido e proche dis oustau. Douno d'èr au coumun àpi-fèr, Smyrnium olusatrum, pamens se recounèis eisa à si fueio qu'embrasson la cambo e si pichot fru (2 à 4 mm) gaire rufa.

Usanço :
Coume pèr soun cousin, l'àpi-fèr, tout se pòu manja dins la planto, cue o crus : la racino e li fueio (blanchido), li flour (chaplado dins l'ensalado o adoubado dins lou vinaigre), li tijo (pelado). Li grano podon remplaça lou pebre. Èi peréu di proun vertuouso, ajudo à la digestioun e à manja, fai pissa, èi bono contro lou mau d'os. Tambèn aquest àpi-fèr èi depuratiéu....

Port : Grando erbo
Taio : 0,3 à 1,5 m
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Smyrnium
Famiho : Apiaceae
Famiho classico : Umbelliferae

Ordre : Apiales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : 5
Ø (o loungour) enflourejado : 4 à 7 cm
Flourido : Printèms

Sòu : Si (Ca)
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Planto de coustiero
Abriéu à jun

Liò : Prado umido - Escoumbre e proche dis oustau - Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Eurimediterrano
Ref. sc. : Smyrnium perfoliatum L., 1753

fotò
fotò
Mi(-de-ribeirés)

Panicum barbipulvinatum

Poaceae Graminaceae

Noms en français : Panic des rivages, Millet des rivages.

Descripcioun :
Aquéu mi fèr, que nous vèn d'Americo de l'uba, sèmblo proun au mi-prim, Panicum capillare, que se rescontro proun dins lis ermas e li champ à l'autouno. Se n'en destrìo emé sis espigueto de coustat que soun pourtado pèr de pecou courtet (< 3 mm) e que rèston proun proche de la ramo (< 10°). D'un biais generau lis espigueto soun mens aluenchado lis uno dis autro. Apoundèn qu'aquéstis espigueto soun mens grosso e pu fino. Pèr l'ouro es esta vist soulamen dins la valado dóu Rose, mai poudèn pensa qu'aquesto meno vai s'espandi. Coumpara emé lou mi-prim e lis àutri mi se n'avès pas l'usanço.

Usanço :
A bessai li mémis usanço que soun cousin lou mi-prim.

Port : Erbo
Taio : 20 à 80 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an

Gènre : Panicum
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae

Ordre : Poales

Coulour de la flour : Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 15 à 20 cm
Flourido : Estiéu - Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 400 m
Aparado : Noun
Juliet à óutobre

Liò : Ermas - Champ - Limas
Estànci : Mesoumediterran à Subremediterran
Couroulougi : Óurigino Americo-Nord
Ref. sc. : Panicum barbipulvinatum Nash, 1900

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
C
ges
ges
ges
ges
ges
ges
ges

Smyrnium perfoliatum & Panicum barbipulvinatum

ges
ges
ges
RRR
C
RR
ges
ges

Coumpara Àpi-fèr(-perfoulia) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Mi(-de-ribeirés) emé uno autro planto

fotò